วันพฤหัสบดีที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

การเปลี่ยนแปลง...

         

ในสังคมปัจจุบันวามเจริญก้าวหน้าด้านเทคโนโลยีสารสนเทศทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
อย่างรวดเร็วและไม่สิ้นสุด ทำให้มีสภาพการแข่งขันสูงด้านเศรษฐกิจการค้าทั้งในประเทศและนอก
ประเทศ


     
             เทคโนโลยีได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน  ทำให้วิถีชีวิตของเราเปลี่ยนไป เช่น สมัยก่อนการสื่อสารจะทำโดยการส่งจดหมายหรือไม่ก็นัดเจอกัน แต่สมัยนี้การสื่อสารส่วนใหญ่จะติดต่อกันทางโทรศัพท์ อินเตอร์เน็ต เป็นต้น จะเห็นได้ว่าเมื่อวิถีชีวิตเปลี่ยน สังคมก็เปลี่ยน หลายสิ่งหลายอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปด้วยไม่เว้นแม้กระทั่ง        "การศึกษา"
                             


                การศึกษาในอดีตจำกัดอยู่แค่เพียงห้องเรียนหรือไม่ก็ห้องสมุด  แหล่งเรียนรู้อยู่ที่หนังสือ ครู และตัวบุคคลเป็นส่วนใหญ่ ครูจึงมีบทบาทมาก  แต่ปัจจุบันการศึกษาได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว กล่าวคือแหล่งเรียนรู้ของผู้เรียนเปิดกว้างมากขึ้น ผู้เรียนสามารถค้นคว้าหาความรู้ด้วยตนเองผ่านเทคโนโลยี
สารสนเทศ  ครูในปัจจุบันจึงได้ลดบทบาทในการสอนลง แต่จะให้ผู้เรียนไปค้นคว้าและใช้ความสามารถของตนเองมากขึ้น



                การศึกษาถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ทุกฝ่ายควรตระหนักและร่วมมือกันในการพัฒนาการศึกษาให้เป็นการศึกษาที่มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะผู้เรียนจะต้องได้รับประโยชน์สูงสุด ดังนั้นเป็นหน้าที่่ของครูที่จะต้องพัฒนาการใช้เทคโนโลยีให้ทันกับยุคสมัย  สำหรับการนำเอาเทคโนโลยีมาใช้ในการ
จัดรูปแบบการเรียนการสอนนั้นก็เพื่อสร้างแรงจูงใจให้แก่ผู้เรียน  เทคโนโลยีนี้จะสามารถรับข้อมูลข่าวสารที่หลากหลายได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งทำให้ประหยัดเวลาและเชื่อมโยงกระบวนการเรียนรู้ที่สามารถทำได้ทุกที่ ทุกเวลาและตลอดชีวิต



         
                สำหรับเทคโนโลยีนั้น แน่นอนมันไม่ได้มีเพียงแค่ด้านบวกเพียงด้านเดียวเพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่มาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงมันย่อมมีผลกระทบทางด้านลบควบคู่ไปด้วย เราควรจะต้องใช้เทคโนโลยีอย่างมีสติ ตั้งอยู่บนรากฐานของความพอดี  ไม่ใช้เทคโนโลยีจนลืมวิถีชีวิตแบบเดิมๆ เพื่อที่ว่าปฏิสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนมนุษย์จะได้คงอยู่ตลอดไป
        
      อ้างอิงจาก : http://www.gotoknow.org/posts/494855


     



วันพฤหัสบดีที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ชีวิตแสนสุข...ของ..วรารัตน์ แสงสุข


     หลายคนในยุคปัจจุบันอาจมีคนที่ไม่พอใจในชีวิตของตัวเอง แต่สำหรับดิฉันแล้วชีวิตนี้เป็นชีวิตที่มีความสุข มีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะ มีความรักจากครอบครัว  เพื่อน  นักเรียน  และคนรอบข้าง สิ่งเหล่านี้เองที่ทำให้ชีวิตของดิฉันเป็นชีวิตที่

"แ   ส  น   สุ   ข"

     
     ดิฉันชื่อน.ส.วรารัตน์ แสงสุข ชื่อในภาษาอาหรับชื่อ มารีนา ส่วนใหญ่เพื่อนเรียกว่า นา ดิฉันเกิดในครอบครัวที่อบอุ่น ทุกคนมีแต่รอยยิ้ม จึงทำให้ดิฉันเป็นคนยิ้มเก่ง อัธยาศัยดี และมองทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเป็นสิ่งที่ดีเสมอ จากเด็กน้อยที่ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว ก็เริ่มเข้าสู่สังคมมากขึ้น

     ดิฉันเข้ามาสู่ในระบบโรงเรียน โดยเริ่มต้นเรียนในระดับประถมศึกษาที่โรงเรียนสุเหร่าหะยีมินา เมื่อจบในระดับประถมแล้วดิฉันก็ได้เรียนต่อระดับมัธยมศึกษาที่โรงเรียนมัธยมวัดหนองจอกดิฉันเริ่มรู้จักคนมากขึ้น และมากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องมาจากว่าดิฉันเป็นคนสนุกสนาน ร่าเริง  ชีวิตในวัยเรียนของดิฉันมีความสุขมากถึงแม้ว่าในบางครั้งจะมีเรื่องเครียดๆเข้ามาให้ปวดหัว แต่ดิฉันก็ผ่านมันมาได้ด้วยดี เพราะคนรอบข้างของดิฉันคอยให้กำลังใจเสมอ ดิฉันใช้ชีวิตในระบบโรงเรียนรวมทั้งสิ้น 14 ปี

     หลังจากนั้น ดิฉันได้เข้ามาเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ คณะวิทยาศาสตร์ วิชาเอกคณิตศาสตร์ (กศ.บ.) ส่งผลให้ปัจจุบันดิฉันประกอบอาชีพเป็น ครู และได้สอนอยู่ที่โรงเรียนเทพศิรินทร์ร่มเกล้า และด้วยเหตุผลนี้ดิฉันจึงได้ตัดสินใจที่จะศึกษาต่อระดับปริญญาโทในสาขาที่เกี่ยวกับการศึกษา โดยเรียนอยู่แขนงวิชาการทดสอบและวัดผลการศึกษา    


ชีวิตต่อจากนี้ไปของดิฉันจะเป็นอย่างไร ดิฉันไม่อาจรู้ได้ แต่อย่างไรก็ตามดิฉันจะใช้ชีวิตทั้งหมดให้เต็มไปด้วยความสุข และรอยยิ้ม